Blog
We zijn blij dat je er bent!
Ga rustig zitten, pak uw favoriete koffie mok en lees door onze blogs
Softwareontwikkeling om in 2026 in de gaten te houden
Dante Bui
december 25, 2025
Voor veel organisaties is softwareontwikkeling stilletjes verschoven van een technische functie naar een kerncompetentie. Producten, processen, klantervaring en zelfs interne besluitvorming zijn nu afhankelijk van software die betrouwbaar functioneert, zelfs bij constante veranderingen. Nu we 2026 naderen, geeft deze realiteit een nieuwe invulling aan wat “moderne softwareontwikkeling” nu eigenlijk inhoudt.
De belangrijkste trends voor de toekomst worden niet bepaald door flitsende nieuwe frameworks of radicale uitvindingen. In plaats daarvan weerspiegelen ze een meer volwassen fase van de industrie – een fase waarin snelheid hand in hand moet gaan met vertrouwen, automatisering met verantwoording en flexibiliteit met controle. Om deze verschuivingen te begrijpen is geen diepgaande technische kennis nodig, maar wel een duidelijker beeld van hoe software zich als systeem ontwikkelt.
AI wordt een vast onderdeel van het ontwikkelingsproces – met nieuwe verantwoordelijkheden.
Kunstmatige intelligentie is al ingebed in veel ontwikkel workflows, met name via code-assistenten die helpen bij het genereren, refactoren en beoordelen van code. Wat er in 2026 verandert, is niet de aanwezigheid van AI, maar de manier waarop teams ermee omgaan. Hoewel AI de ontwikkeling aanzienlijk kan versnellen, geven veel ontwikkelaars aan dat ze extra tijd kwijt zijn aan het valideren van de output, vooral als het gaat om logica, beveiliging of bedrijfsregels.
Deze spanning onthult een belangrijke waarheid: AI vervangt geen menselijk oordeel, maar versterkt juist de gevolgen van gebrekkige processen. Organisaties die AI als een snelle oplossing zien, worstelen vaak met kwaliteit en vertrouwen. Organisaties die AI daarentegen als een gestructureerde samenwerkingspartner beschouwen, met duidelijke beoordelingsnormen en verantwoordingsplicht, winnen aan snelheid zonder in te boeten aan betrouwbaarheid.
Voor bedrijfsleiders betekent dit dat AI-gestuurde ontwikkeling minder moet worden gezien als een kostenbesparend instrument en meer als een productiviteits versterker die nog steeds een sterk bestuur vereist. Het concurrentievoordeel in 2026 zal niet voortkomen uit “het gebruik van AI”, maar uit het gebruik ervan op een manier die aansluit bij de bedrijfslogica en risicobereidheid.
Low-code en no-code weerspiegelen een bredere verschuiving naar bedrijfs gestuurde software.
De opkomst van low-code en no-code platforms wordt vaak gezien als een technische trend, maar de wortels ervan liggen in de organisatie. Veel bedrijven staan onder steeds grotere druk om sneller digitale oplossingen te leveren dan traditionele ontwikkelcycli toelaten, terwijl gekwalificeerde engineers schaars blijven. Low-code tools spelen in op deze lacune door business teams in staat te stellen direct deel te nemen aan de softwareontwikkeling.
Wat nu verandert, is de rol die deze tools spelen. Low-code platforms zijn niet langer beperkt tot kleine interne applicaties, maar worden steeds vaker verbonden met kernsystemen, databronnen en klantgerichte workflows. Deze verschuiving brengt zowel kansen als risico’s met zich mee. Zonder architectuur toezicht kan low-code systemen fragmenteren en verborgen onderhoudskosten creëren. Met de juiste structuur vormt het echter een brug tussen bedrijfsdoelstellingen en technische uitvoering.
In 2026 zullen succesvolle organisaties low-code beschouwen als onderdeel van een breder ontwikkelings-ecosysteem, en niet als een parallelle sluiproute. De focus verschuift van louter snelheid naar duurzaamheid, integratie en gedeeld eigenaarschap tussen IT- en business-teams.
Bij cloud-native ontwikkeling draait het niet langer om schaalbaarheid, maar om controle.
Cloud-native architecturen zijn de standaardkeuze geworden voor nieuwe softwaresystemen, vanwege hun flexibiliteit, veerkracht en snelle implementatiemogelijkheden. Naarmate de adoptie vordert, ontdekken veel organisaties echter dat de complexiteit net zo snel toeneemt als de mogelijkheden. Gedistribueerde systemen kunnen krachtig zijn, maar vereisen ook discipline op het gebied van monitoring, kostenbeheer en operationeel ontwerp.
Het gesprek richting 2026 weerspiegelt deze leercurve. In plaats van standaard te kiezen voor microservices of serverloze architecturen, worden teams selectiever en kiezen ze ontwerpen die aansluiten op specifieke bedrijfsbehoeften. Eenvoudigere systemen worden, waar mogelijk, steeds meer gewaardeerd boven sterk gefragmenteerde systemen.
Voor besluitvormers benadrukt deze trend een verschuiving in prioriteiten. Cloud Technologie draait niet langer om het aantonen van technische geavanceerdheid; het gaat erom systemen te bouwen die teams kunnen begrijpen, onderhouden en in de loop der tijd kunnen ontwikkelen.
Beveiliging komt steeds meer in het zakelijke gesprek terecht.
Naarmate de ontwikkeling versnelt door automatisering en AI-ondersteuning, raken beveiligingsrisico’s steeds nauwer verbonden met dagelijkse beslissingen. Onderzoek heeft aangetoond dat door AI gegenereerde code kwetsbaarheden kan introduceren als deze niet zorgvuldig wordt gecontroleerd, wat de noodzaak benadrukt van beveiligings praktijken die in de gehele ontwikkelingscyclus zijn ingebed.
Dit stimuleert de bredere toepassing van DevSecOps, waarbij beveiliging wordt beschouwd als een continue verantwoordelijkheid in plaats van een eindcontrole. Belangrijk is dat deze verschuiving ook verandert wie beveiliging moet begrijpen. In 2026 zullen productmanagers, operationele leiders en zelfs niet-technische stakeholders steeds meer invloed hebben op beslissingen die betrekking hebben op gegevensbescherming en compliance.
Vanuit een zakelijk perspectief is beveiliging niet langer alleen een technische waarborg; het is onderdeel van risicomanagement en merkvertrouwen. Organisaties die al vroeg in de beveiligingsstrategie integreren, verminderen zowel operationele verstoringen als kosten op de lange termijn.
De technologische keuzes worden steeds conservatiever.
Een opvallende trend binnen ontwikkelteams is de voorkeur voor tools die stabiliteit en onderhoudbaarheid boven nieuwheid stellen. Talen zoals TypeScript winnen steeds meer terrein omdat ze fouten in grote systemen verminderen, terwijl technologieën zoals Rust worden gekozen voor omgevingen waar veiligheid en prestaties belangrijk zijn. Ook gevestigde databases blijven populair vanwege hun betrouwbaarheid en de ondersteuning vanuit het ecosysteem.
Dit duidt niet op stagnatie. Het weerspiegelt eerder een pragmatischer benadering van software-investeringen. In 2026 worden technologische beslissingen steeds vaker beoordeeld op basis van hun impact op teams op de lange termijn, en niet alleen op productiviteitswinst op de korte termijn.
Voor organisaties betekent dit minder ingrijpende herzieningen en meer stapsgewijze verbeteringen – een verschuiving die continuïteit en kennisbehoud bevordert.
Edge computing en WebAssembly breiden software uit tot buiten de cloud.
Naarmate digitale diensten zich uitbreiden naar fysieke omgevingen, van verbonden apparaten tot locatiegebonden applicaties, is het verwerken van alles in gecentraliseerde datacenters niet altijd praktisch. Edge computing biedt hiervoor een oplossing door berekeningen dichter bij de bron van de data mogelijk te maken, waardoor de responsiviteit en veerkracht verbeteren.
Tegelijkertijd ontwikkelt WebAssembly zich tot een flexibele runtime die ervoor zorgt dat software consistent draait in verschillende omgevingen. Hoewel deze technologieën vaak onzichtbaar zijn voor eindgebruikers, maken ze het mogelijk dat applicaties betrouwbaar functioneren, zelfs onder beperkingen in de internetverbinding.
Voor bedrijven ligt het belang meer in de gebruikerservaring dan in de infrastructuur. Snellere reacties, lagere latentie en betere prestaties offline vertalen zich direct in gebruiksgemak en vertrouwen, met name in regio’s met een ongelijkmatige netwerkkwaliteit.
Blockchain neemt een ondersteunende rol aan.
Na jaren van hype en gepolariseerde meningen betreedt blockchain een rustigere, meer gefundeerde fase. Tegen 2026 zal de rol van blockchain in softwaresystemen minder draaien om disruptie en meer om betrouwbaarheid. Bedrijven vragen zich niet langer af of blockchain “alles zal veranderen”, maar waar het meetbare waarde kan toevoegen zonder de operationele complexiteit te vergroten.
Wat zich in plaats daarvan ontwikkelt, is blockchain als een onzichtbare infrastructuurlaag. In toeleveringsketens helpt het de herkomst en de beweging van goederen te verifiëren zonder dat elke deelnemer de onderliggende technologie hoeft te begrijpen. In identiteit systemen versterkt het het vertrouwen door ervoor te zorgen dat referenties na uitgifte niet kunnen worden gewijzigd. In gereguleerde sectoren biedt het fraudebestendige gegevens die audits en naleving vereenvoudigen in plaats van nieuwe technische lasten te creëren.
Deze verschuiving weerspiegelt een bredere vol wording van bedrijfssoftware. Technologieën die standhouden, zijn niet de technologieën die de aandacht opeisen, maar de technologieën die stilletjes risico’s verminderen. Het succes van blockchain in 2026 zal niet worden afgemeten aan hoe vaak het in strategie presentaties wordt genoemd, maar aan hoe zelden het tot geschillen over data-integriteit leidt. Wanneer het goed wordt geïmplementeerd, wordt het onderdeel van de ruggengraat van het systeem en valt het alleen op als het ontbreekt.
Progressieve webapps bieden een balans tussen bereik en efficiëntie.
Naarmate digitale diensten zich uitbreiden en een breder en diverser publiek bereiken, heroverwegen organisaties hoeveel complexiteit ze werkelijk nodig hebben. Progressive Web Apps (PWA’s) winnen steeds meer terrein omdat ze een praktische vraag beantwoorden die in diverse sectoren speelt: hoe lever je betrouwbare digitale ervaringen zonder meerdere, kostbare applicatieversies te hoeven onderhouden?
PWA’s bevinden zich comfortabel tussen traditionele websites en native apps. Ze laden snel, werken op verschillende apparaten en kunnen functioneren onder instabiele netwerk omstandigheden – een belangrijke overweging in veel opkomende markten en omgevingen waar op afstand wordt gewerkt. Voor gebruikers voelt de ervaring naadloos en vertrouwd aan. Voor bedrijven zijn de voordelen operationeel: lagere ontwikkelingskosten, eenvoudigere updates en snellere iteratie cycli.
Tegen 2026 weerspiegelt de aantrekkingskracht van PWA’s een bredere denkwijze binnen softwareontwikkeling. De focus verschuift van technische geavanceerdheid omwille van de technische geavanceerdheid zelf naar oplossingen die efficiënt schaalbaar zijn. Organisaties vragen zich steeds vaker niet af: “Wat is de meest geavanceerde optie?”, maar: “Wat kunnen we onderhouden, verbeteren en in de loop der tijd verder ontwikkelen?” In veel gevallen geven PWA’s een helder en beheerst antwoord op die vraag.
Platform Engineering brengt orde in toenemende complexiteit.
Naarmate softwaresystemen groeien, neemt de complexiteit niet lineair toe, maar exponentieel. Nieuwe services, tools en teams introduceren frictie die de levering vertraagt en het risico op fouten vergroot. Als reactie hierop ontstaat platform engineering als een structurele oplossing in plaats van een technische trend.
Interne platforms bieden een gedeelde basis voor ontwikkelteams: gestandaardiseerde implementatie pipelines, beveiligingsprocedures en tools die de cognitieve belasting verminderen. In plaats van dat elk team de workflows opnieuw moet uitvinden, creëren platforms consistentie en behouden ze tegelijkertijd ruimte voor innovatie op applicatieniveau.
Belangrijk is dat platform ontwikkeling niet draait om controle. Goed ontworpen platformen verwijderen obstakels in plaats van regels op te leggen. Nieuwe ontwikkelaars kunnen sneller aan de slag, teams besteden minder tijd aan het oplossen van omgevingsproblemen en het management krijgt een beter inzicht in de systeemstatus. Organisaties die investeren in platform denken zijn in 2026 beter gepositioneerd om duurzaam te schalen, niet omdat ze op korte termijn sneller vooruitgang boeken, maar omdat ze op de lange termijn minder tijd en energie verspillen.
Hybride en multi-cloud strategieën weerspiegelen een behoefte aan flexibiliteit.
De overstap naar de cloud is niet langer een binaire keuze. Naarmate bedrijven volwassen worden, stuiten ze op beperkingen met betrekking tot kostenoptimalisatie, data opslaglocatie, naleving van regelgeving en operationele veerkracht. Hybride en multi-cloud strategieën worden steeds vaker gezien als pragmatische reacties op deze realiteit, in plaats van tekenen van besluiteloosheid.
Door workloads over verschillende omgevingen te verdelen, kunnen organisaties zich aanpassen zonder ingrijpende architectuur wijzigingen. Gevoelige data kunnen lokaal of binnen specifieke regio’s blijven, terwijl minder kritieke services profiteren van de schaalbaarheid van publieke cloudplatformen. Deze aanpak vermindert ook de afhankelijkheid van één enkele provider, wat zorgt voor flexibiliteit en veerkracht in een onzeker wereldwijd landschap.
De opkomst van hybride en multi-cloud strategieën duidt op een meer doordachte benadering van infrastructuur. In plaats van uniformiteit na te streven, geven organisaties prioriteit aan afstemming – het afstemmen van technische keuzes op de zakelijke context. In 2026 is flexibiliteit geen luxe meer, maar een bescherming tegen snelle veranderingen.
Vooruitblik
De bepalende trends in softwareontwikkeling voor 2026 worden niet gedreven door spektakel. Ze worden gevormd door terughoudendheid, integratie en langetermijndenken. Naarmate technologie steeds dieper verankerd raakt in diverse sectoren, ligt het concurrentievoordeel in het bouwen van systemen die zich geruisloos aanpassen aan veranderingen en tegelijkertijd inspelen op de daadwerkelijke operationele behoeften.
In heel Azië en daarbuiten werkt Vitex samen met onze partners om deze transitie in goede banen te leiden – van traditionele bedrijven die hun activiteiten moderniseren tot snelgroeiende ondernemingen die op zoek zijn naar schaalbare fundamenten. Onze focus ligt niet op het implementeren van technologie omwille van de technologie zelf, maar op het vertalen van complexe functionaliteiten naar systemen waarop teams kunnen vertrouwen, waarmee ze kunnen meegroeien en die ze in de loop der tijd kunnen waarderen.
In een omgeving waar software steeds meer bepalend is voor de bedrijfsvoering, kan het vermogen om doordacht, met duidelijkheid, context en doel, te bouwen uiteindelijk belangrijker zijn dan snelheid alleen.
SCHRIJF EEN COMMENTAAR